عاشق چشیدن لحظات زندگی و تجربه در دل طبیعت هستم. سالها پیش معماری دانشگاه تهران خوندم و برای سال‌های متمادی هم در طراحی و ساختن خونه آدمها مشغول بکار بودم و هم در دانشگاه معماری درس میدادم. اما از همون سال‌های اول دانشگاه ته دلم اونجا راضی نبود، بدنبال ماموریت و رسالت شخصیم بودم و یه گم کرده جدی داشتم که میدونستم راجع به کلماتیست مثل با انسان‌ها بودن برای، شنیدن، رشد، تغییر، پرورش، همراهی و همدلی،….بعد از مهاجرت به کانادا با شاخه‌ای از روانشناسی بنام Positive psychology آشنا شدم و دوره ای فوق العاده رو گذروندم با عنوان Certificate in Applied positive psychology که تازه فهمیدم بدنبال چه می گشتم و به اصطلاح جای من تو این دنیا و مقطع تاثیرگذاریم کجاست. تازه فهمیدم، من بیشتر از اینکه تشنه ساختن خونه برای آدمها باشم، مشتاق و حاضر برای همراهیشون در مسیر ساختن خودشون هستم، برای ساختن آدمی که قصد دارن بشن. لایف کوچینگ خیلی به قصد و رسالتم که تاثیرگذاری و رشد و پرورش هست، نزدیکه و برای همین از معماری کاملا خداحافظی کردم و الان مدتهاست که با تمام وجود در کنار آدمها بعنوان لایف کوچ تو مسیر رشدشون بصورت فردی و بصورت کارگاه های گروهی رشد و توسعه فردی همراهشون هستم تا بیشتر و بیشتر خود واقعیشون رو ملاقات کنند و بسمت بهترین ورژن خودشون قدم بردارند.
در این بین، سال ۲۰۱۸ تجربه از دست دادن صدام و رفتن تا ته نتونستن‌ها، و جنگیدن برای برگردوندن صدام در طول ۲ سال، به زندگی و حتی تجربه کاریم رنگ و معنای تازه‌ای داد که قصد دارم تو این گفتگو باهاتون درمیونش بگذارم.